Выпускник юниорской команды ДЮСШ «Бобруйск-Арена» поделился впечатлениями о переходе в команду гомельских «Рысей».
- Поздравляем с тем, что тебя заметили. Какие были впечатления когда ты узнал, что попал в эту команду?
- Впечатления только положительные. Порадовался, позвонил родителям и рассказал друзьям. Дальше поразмыслил, начал готовиться и собираться. Хочу сказать спасибо моему лучшему другу Максиму Крылову. Он меня всегда поддерживал, и я ему желаю, чтобы у него тоже все сложилось.
- Как так получилось, что ты попал в Гомель?
- Шли переговоры между тренерами Бобруйска и Гомеля. В конце сезона съездил на просмотр, прошел его и мне предложили подписать контракт.
- Со всеми ли парнями в команде успел познакомиться?
- Некоторых ребят, с которыми играли по «юниорке», знаю. Познакомиться со всеми пока не успел.
- Как тебе атмосфера в команде? Чувствуется ли разница в возрасте, либо общие интересы объединяют?
- В команде хорошая атмосфера. Разница в возрасте чувствуется, но «дедовщины» нет. Все дружелюбные и друг другу помогаем.
- Так получилось, что в Бобруйске команды Высшей лиги нет. Пока ты учился в ДЮСШ, ты видел достижения последнего состава бобруйской команды (4 место). Было ли желание попасть в нее?
- Ну конечно, всегда хотелось. Сейчас удалась такая возможность, пусть даже и не в своем родном городе. В любом случае я рад происходящему, буду работать и стараться показать лучшее, на что способен. Высшая лига для меня - это первая ступень к взрослому хоккею.
- Ранее за успехами и играми «Рысей» следил?
- Да, они в прошлом сезоне заняли четвёртое место, так же, как и наш Бобруйск пару лет назад. Пару игр смотрел, следил по ходу сезона.
- Отличается юниорская лига от Высшей лиги?
- Конечно отличается. Там парни постарше, поэнергичнее и побыстрее. Присутствует силовая борьба, за счет чего игры становятся более интересными.
- Будешь скучать по Бобруйску?
- Конечно! Буду приезжать, все-таки здесь родные, близкие и друзья.
Выпускнік юніёрскай каманды ДЮСШ «Бабруйск-Арэна» падзяліўся ўражаннямі аб пераходзе ў каманду гомельскіх «Рысей».
- Віншуем з тым, што цябе заўважылі. Якія былі ўражанні калі ты даведаўся, што патрапіў у гэтую каманду?
- Уражанні толькі станоўчыя. Парадаваўся, патэлефанаваў бацькам і расказаў сябрам. Далей падумаў, пачаў рыхтавацца і збірацца. Жадаю сказаць дзякуй майму лепшаму сябру Максіму Крылову. Ён мяне заўсёды падтрымліваў, і я яму хачу, каб у яго таксама ўсё склалася.
- Як так атрымалася, што ты трапіў у Гомель?
- Ішлі перамовы паміж трэнерамі Бабруйска і Гомеля. У канцы сезона з'ездзіў на прагляд, мінуў яго і мне прапанавалі падпісаць кантракт.
- З усімі хлопцамі ў камандзе паспеў пазнаёміцца?
- Некаторых рабят, з якімі гулялі па «юніёрцы», ведаю. Пазнаёміцца з усімі пакуль не паспеў.
- Як табе атмасфера ў камандзе? Ці адчуваецца розніца ва ўзросце, ці агульныя інтарэсы аб'ядноўваюць?
- У камандзе добрая атмасфера. Розніца ва ўзросце адчуваецца, але "дзедаўшчыны" няма. Усе прыязныя і адно аднаму дапамагаем.
- Так атрымалася, што ў Бабруйску каманды Вышэйшай лігі няма. Пакуль ты вучыўся ў ДЮСШ, ты бачыў дасягненні апошняга складу бабруйскай каманды (4-е месца). Ці было жаданне патрапіць у яе?
- Ну вядома, заўсёды хацелася. Цяпер атрымалася такая магчымасць, няхай нават і не ў сваім родным горадзе. У любым выпадку я рады тым, што адбываецца, буду працаваць і імкнуцца паказаць лепшае, на што здольны. Вышэйшая ліга для мяне - гэта першая прыступка да дарослага хакея.
- Раней за поспехамі і гульнямі «Рысей» сачыў?
- Так, яны ў мінулым сезоне занялі чацвёртае месца, гэтак жа, як і наш Бабруйск пару гадоў таму. Пару гульняў глядзеў, сачыў па ходзе сезона.
- Адрозніваецца юніёрская ліга ад Вышэйшай лігі?
- Вядома адрозніваецца. Там старэйшыя хлопцы, больш энергічныя і барзджэйшыя. Прысутнічае сілавая барацьба, за кошт чаго гульні становяцца цікавейшымі.
- Будзеш сумаваць па Бабруйску?
- Вядома! Буду прыязджаць, усё ж тут родныя, блізкія і сябры.